بررسی دیدگاه های موجود درباره میراث مکتوب علمی امام علی (ع)

-نویسنده : احمد منصوری

-دانش پژوه سطح دو تاریخ اسلام

-گروه تاریخ

-منتشر شده : فصلنامه شماره 19 اسلام پژوهان

-سال انتشار : 1400

-فایل اصل مقاله

-چکیده :

اهل بیت عصمت و طهارت: که مدعیان راستین ولایت و امامت هستند و خود را رهبر و زعیم امت بعد از پیامبر می‌دانند، دارای جایگاه علمی و نفوذ کلامی حتی نزد دشمنان خود بودند.این رهبران و راهبران عالی قدر مکلف به هدایت عباد و رساندن معارف ژرف و عمیق اسلامی به آنان بود.سخنان و علوم رسیده از آنان چنان متقن و مستحکم است که مطابق با فطرت سلیم انسانی است. بر همین اساس است حضرت امام رضا(ع) فرمودند: «فإنّ الناس لو علموا محاسن کلامنا لاتّبعون»[1] تاثیر گذاری امامان شیعه در رشد و بالندگی معارف دینی و حیات فرهنگی و اجتماعی و توسعه تمدن اسلامی بر کسی پوشیده نیست. سخنان نغز و حکیمانه، سیره عملی، پروراندن فرهنگ و تربیت شاگردان دانشور و گسترش علم و سیره عملی آنها،از نمونه‌‌ها و مصداقهای بارز آن است. بی شک میزان شخصیت علمی و میراث مکتوب و علمی امام علی‌ (ع) بعنوان امام اول و پدر امامان شیعه و کسی که علوم و دانش پیامبر از طریق ایشان به دیگر امامان رسیده، بر شیعیان پوشیده نیست. اما برای بررسی اقوال و بیان‌‌های پیرامون آن از دو فرقه اسلامی لازم است سنجیده  شود تا پی به خرانه علمی خداوند که در نزد ایشان است ببریم.