بررسی تطبیقی سیره اخلاقی پیامبر اکرم (ص) در منابع امامیه و عامه با تاکید بر کتاب کافی و بحارالانوار و بخاری و مسلم

-رساله علمی سطح

-گروه علمی : تبلیغ

-نام دانش پژوه : جابر محمدی بصیر

-استاد راهنما :آیت الله طبسی

-استاد مشاور : آیت الله رحمانی سبزواری

-سال انتشار : 1396

-چکیده :

پیامبر عظیم الشان اسلام انسان برگزیده بودند که به خاطر خصائص والای انسانی و روحیه پاک بشری از جانب خداوند متعال برای هدایت و گسترش اخلاق بین انسانها برگزیده شدند. وجود حضرت کلیه صفات عالی اخلاق و سیره ایشان نیز گویای همین مطلب است . همه مسلمین جهان حضرت محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب بن هاشم را پیامبر خود می دانند. در این پژوهش در پی پاسخ به این سؤال هستیم که منابع معتبر امامیه و عامه چگونه به تبیین این شخصیت کامل عالم هستی پرداخته اند لذا با مراجعه به دو کتاب امامیه که شامل کافی و بحار الانوار است و دو کتاب مهم عامه یعنی بخاری و مسلم نحوه بیان شخصیت اخلاقی حضرت رسول اکرم ص را بررسی نموده ایم که حاصل این پژوهش در پنج فصل جمع آوری شده است که به نظر میرسد دو دیدگاه اصلی در تدوین این منابع وجود دارد یک دیدگاه امامیه است که با توجه به تصریحات فراوان قرآنی و روایی ، حضرت را دارای ملکه عصمت در حالت میداند لذا به طور کلی نگاهی والا و کامل به شخصیت حضرت دارند . و دیدگاه دوم نگاه عامه میباشد که حضرت را در برخی مسائل انسانی یک شخص عادی پنداشته اند که همین مسئله باعث جميع سوء برداشت از شخصیت حضرت در برخی جوامع اسلامی و یا در بین محققین و جوامع غربی شده است که حاصل این نوع نگاه دوم این است که بجای آنکه باعث هدایت و رواج اخلاق ناب حضرت و اتحاد مسلمین در برابر دشمنان اسلام شود به اختلافات فرقه ای و تنازعات داخلی مسلمین منجر شده است. امید است با نگاهی صحیح به ریشه های این تنازعات و اختلافات بتوانیم برای برون رفت از این مسائل دل خراش جوامع اسلامی راهی پاییم و با تبیین صحیح شخصیت ناب حضرت جامعه اسلامی را به سعادت و آرامش واقعی برسانیم.

توجه داشته باشیم که تنها اعمال و رفتار و اخلاق حضرت باید الگو و سرمشق رفتاری همه انسانها باشد؛ چرا که ایشان تنها برای راهنمایی و سعادت انسانها و رضایت خداوند قدم بر میداشتند و تمامی لحظه های زندگی خود را در راه اطاعت و بندگی خداوند و رسالت عظیمشان صرف نمودند و فرمان الهی را به گونه ای شایسته به انجام رساندند .  وظیفه ما این است که از تمام اخلاق و رفتار و سکنات ایشان سرمشق گرفته خدا را به خاطر نعمت بزرگ هدایت ، سپاس گوییم و رهروی شایسته برای ایشان باشیم.