-رساله علمی سطح 3
-گروه علمی : کلام اسلامی
-نام دانش پژوه : جعفر میرسپاه
-استاد راهنما : حجت الاسلام و المسلمین اکبر میرسپاه
-استاد مشاور : حجت الاسلام و المسلمین دکتر مهدی زندیه
-سال انتشار : 1395
-چکیده :
یکی از شیوه های دفاع از مکتب اهل بیت (عليهم السلام) اثبات مقام و منزلت و افضلیت ایشان از طريق قرآن کریم است. این شیوه همواره مورد توجه علما و بزرگان دین بوده است. سوره انسان از جمله سوره هایی است که به نظر علمای شیعه بر افضلیت اهل بیت (علیهم السلام) دلالت دارد. در عین حال برخی از علمای اهل سنت این فضیلت برگرفته از آیات را قبول ندارند و با استفاده از دلائل نقلى وخصوصاً عقلی و کلامی درون متنی و برون متنی هر چند ضعيف وغير معتبر و غير منصفانه همچون مطرح کردن سبب نزولهای دیگر مکی شمردن سوره، عام دانستن آیات یا ساختگی و جعلی دانستن سبب نزول سعی کرده اند این مقام و منزلت عظیم را نادیده بگیرند یا حداقل عادی جلوه دهند.
این پژوهش با روش آمیزه ای و تلفیقی در گام نخست به توضیح مفهوم شیعه و اهل سنت پرداخته و با بیان تفاوتهای دیدگاه دو گروه معنای اهل بیت (علیهم السلام را از منظر فریقین بیان میکند . و در گام دوم با تشریح مسائل مربوط به سبب نزول سوره انسان و اقوال بیان شده از اهل سنت به همراه نقد آنها در سدد اثبات شأن نزول مربوط به اهل بیت (علیهم السلام) برآمده و با توضیح آیات کلامی این سوره می کوشد امامت ایشان را اثبات نماید. و در نهایت با بررسی دیدگاه مخالفان و پاسخ به شبهات سعی در تبیین و تفهیم مسئله میکند که از منظر فریقین اهل بيت (علیهم السلام) چه جایگاهی در سوره انسان دارند. مهمترین هدف این پژوهش بررسی بعد کلامی آیات این سوره و جمع آوری و نقل و نقد شبهات میباشد که سعی میکند در حد امکان اشکالات و ابهامات موجود در این باره را آورده و با تدوین و مقایسه پاسخهای علما ، خصوصاً با دیدگاه کلامی به این اشکالات بپردازد و در نهایت نظر شیعه را در این خصوص تعیین و تبیین و اثبات نماید .
- برچسب ها : اهل بیت (ع), دیدگاه کلامی, سوره انسان, فریقتین, کلام