جریان شناسی تحریف در تاریخ و سنت نبوی (ص) در عصر حضور

-چکیده :

رسول خدا (ص) در واپسین لحظات دوران حیات شریف خود به مسأله تحریف توجه ویژه ای فرموده و در حجة البلاغ و جریان غدیر خم این نکته را به مردم گوشزد فرمودند که 62 نفر از صحابه آن را نقل کردند که «فراوان به من نسبت دروغ دادند و بعدها نیز خواهند داد. هرکس به من نسبت دروغ دهد جایگاهش جهنم خواهد بود».

بعد از شهادت رسول اعظم(ص) و پدید آمدن ماجرای سقیفه و غصب خلافت، یکی از تدابیر دستگاه خلافت به عنوان یک جریان سیاسی تحریف گر، در مبارزه با امیرالمؤمنین(ع) و تثبیت خلافت، منع نقل و تدوین حدیث بود و از طرفی افراد خاص اجازه نقل حدیث داشتند که با تایید حاکمیت، احادیث جعلی و اسرائیلیات و مسیحیات را با ترفند و به وسیله محدثان خائن و جاعل تحت عنوان قصّاصون وارد دین نمودند.

دوران منع نقل و تدوین حدیث تا حدود یک قرن ادامه یافت و بنی امیه نیز به عنوان یک جریان سیاسی، این شیوه را گسترش داد و تحریفات زیادی در تاریخ و سیره شکل گرفت بعد از منقضی شدن دوران منع نقل و کتابت حدیث، سیره نویسان سر بر آوردند و در این میان بنی زبیر به عنوان یک جریان تحریف گر، جایگاه ویژه ای یافتند و دستگاه بنی امیه نیز از این جریان نیز به نفع خود استفاده نمود. در دوران بنی العباس نیز همین رویّه ادامه پیدا کرد و آنها نیز از سیره نویسان زبیری و از جریان بنی الحسن به نفع خود بهره بردند.

در این میان افرادی در قالب، جریان های فرهنگی و فکری تحریف گر، گاهی به صورت انفرادی مانند مقدس مآبان و گاهی سازمان یافته تحت یک فرقه فعالیت داشتند و در فریقین و انشعابات آنها ورود پیدا کردند و احادیث فراوانی در تأیید تفکر فرقه ای خود و یا سرکوب کردن فرقه مقابل جعل نمودند.