-نویسنده : یوسف عبداللهی
-دانش آموخته رشته تاریخ اسلام
-گروه : تاریخ سطح 2
-منتشر شده در فصلنامه شماره 2 اسلام پژوهان
-سال انتشار : 1391
-چکیده :
آیتالله شیخ محمدباقر رسولی از علما و مجتهدان صاحبنام گیلان در اواخر قاجار و اوایل پهلوی بود. ایشان پس از نیل به اجتهاد در حوزه علمیه نجف، به رشت بازگشت و به تدریس علوم حوزوی و تبلیغ دین پرداخت. او در مسجد «بادی الله» رشت نماز جماعت میخواند و به درد دل مردم گوش میداد. در زمان نهضت اسلامی جنگل از دوستان میرزاکوچک و از مجتهدین طرفدار نهضت بود که حمایتهای بسیاری از نهضت کرد. با شهادت میرزاکوچک، بسیاری به کنج عزلت خزیدند و ادامه مبارزه سخت شد، ولی آیت الله رسولی در میانه میدان ایستاد و به طور جدی به مقابله با کژیها پرداخت. ایشان بعد از آغاز سلطنت رضاشاه، تیغ تند اعتراضات خود را به دربار و اطرافیان شاه معطوف کرد و در دوره ششم مجلس شورای ملی کاندیدا شد تا مبارزات را از موضعی قویتر ادامه دهد. دربار، روشنفکران وابسته و سفارت انگلیس تلاش نمودند تا ایشان رای نیاورد و انتخابات به صحنه کارزار بزرگ مردم رشت به رهبری آیت الله رسولی و فضل الله زاهدی (عامل وقت رضاشاه درگیلان) بدل شد که با درگیری خونین به پایان رسید. آیت الله رسولی مدتها در تبعید و زیر نظر قرار داشت. سپس درتهران ساکن شد. در نهضت ملی شدن نفت، کاندیدای مجلس شد ولی بار دیگر، خواست دربار بر خواست مردم چربید. ایشان در تمام عمرش از مبارزه دست نکشید و همیشه برای احیای اسلام تلاش میکرد. آیت الله رسولی بعد از عمری مجاهدت در سال 1332 درگذشت.
- برچسب ها : آیت الله رسولی, رشت, فضل الله زاهدی, قیام مردم رشت, گیلان
- دسته ها : مقالات سال 1391, مقالات گروه تاریخ