یکی از راههای تشخیص نبی، ارائه معجزه توسط مدعی نبوت از جانب خدای متعال میباشد. به باور مسلمانان، قرآن کریم معجزه سترگ پیامبرگرامی اسلام (ص) به شمار میرود که دامنه اعجاز آن گسترده بوده و شامل اعجاز از جهت عدم اختلاف نیز میباشد. برخی نوشتهها با ذکر مثالهایی، مدعی شدهاند که آیات قرآن باهم ناسازگار بوده و قرآن کریم فاقد انسجام درونی میباشد و از این طریق خواستهاند اعجاز قرآن را از جهت عدم اختلاف به چالش بکشند. نوشتار حاضر به هدف تبیین روش درست فهم و برداشت صحیح از قرآن، با رویکرد توصیفی تحلیلی به رفع انگاره فوق پرداخته است. در فرآیند پژوهش، با استفاده از روش کتابخانه ای و با استناد به مبانی کلامی و تفسیری عالمان و مفسران امامیه روشن ساخته است که قرآن کریم از انسجام درونی برخوردار بوده و اختلافی در آن نیست و آیاتی که ناسازگار تلقی شدهاند تفاوتی باهم نداشته و کاملا هماهنگاند.