مناسبات امامیه و امام علی (ع)

-نویسنده : روح الله شه مرادی ، سجاد ساغری

-دانش پژوه سطح سه رشته اهل بیت (ع) ، طلبه سطح سه حوزه علمیه

-گروه : تاریخ

-منتشر شده در فصلنامه شماره 14 اسلام پژوهان

-سال انتشار : 1399

-فایل اصل مقاله

چکیده :

امامان معصوم ما تقریبا آماده مذاکره، مناسبت، ارتباط و گفتگو با مسلمان، غیرمسلمان، موافق و مخالف بودند و یکی از دلایل روشنایی تشیع در جهان ارتباط و تعامل خوب آن و در نتیجه معرفی خوب آن در سراسر گیتی‌‌می باشد.
فلذا در زمان امام علی (ع)هم بدین شکل بود و امام علی به جهت حفظ وحدت و جلوگیری از کشتار و نابود نشدن دین در زمان خود، به مقتضای زمان با افراد برخورد‌‌می کرد و قطعا اگر امورات عادی بود برخورد و همکاری امام با افراد متفاوت بود، مثل دوران خلافت حضرت که در مقابل خوارج کوتاه نیامد و اگر در آن زمان با خوارج همکاری‌‌می کرد تا مثلا وحدت حفظ شود قطعا اسلام نابود‌‌می شد، پس مهم ترین مناسبات امام علی (ع) که در این مقاله به آن اشاره شده است مسلمان بودن افراد در زمان‌‌‌های خاص است و این اصلی بود که علی (ع) در صدد حفظ آن بود.