-نویسنده : مهدی موری
-دانش آموخته سطح چهار حوزه و دانشجوی دکتری تاریخ و تمدن اسلامی
-گروه : تاریخ
-منتشر شده در فصلنامه شماره 13 اسلام پژوهان
-سال انتشار : 1398
-فایل اصل مقاله
-چکیده :
این اصل که افرادی از انسانها هستندکه با پرورش وتربیت نمودن روح خویش به یک سری تواناییهایی دست مییابند وبه سبب آن میتوانند به اعمال خارقالعادهای دست بزند که به هیچوجه نمیتوان آنها را با علوم تجربی متداول توجیه و تفسیر نمود. به چنین توانایی، ولایت تکوینی گویند که دیگرانسانها ازانجام دادن آن عاجزند. و رمز رسیدن به این توانایی ها انجام دادن یک سلسله ریاضتهااست. این گونه ریاضتها از دیدگاه اسلام به دو دسته قابل تقسیماند: ریاضت های غیرمشروع که غالبا مرتاضان و دراویش پرچم داران اینگونه ریاضت هاهستند و ریاضتهای مشروع اولیاءالله؛ اولیاء الهی از طریق عبودیت و بندگی خدا به تکامل روحی و معنوی نایل میشوند که نتیجه آن تسلط بر جهان طبیعت است. چنین ولایتی ولایت تکوینی است که راه کسب آن بر روی همگان باز است. عبودیت خالصانه موجب مهار نفس و کسب بینش ومعرفت خاص و نیز سیطره بر جهان طبیعت میگردد. قرآن نمونه هایی از ولایت تکوینی انبیاء و اولیای الهی را گزارش میکند که بر اثر عبادت باخلوص نیت برای آنان حاصل شده است. البته باید متذکر شویم که ولایت تکوینی، منافاتی با توحید افعالی ندارد زیرا چنین امری ازدیدگاه مکتب تشیع شأنی از شؤون اهل بیت: است وتصرف درائمه : در جهان هستی به اذن خداوند متعال و در طول اراده او میباشد. حال باتوجه به اهمیت موضوع سعی شده در این نوشتار با آشنایی هرچه بیشتر و بهتر با ولایت تکوینی واقوال ونظریات مختلف پیرامون آن ،هرچه بیشتربه تبیین این مسئله به عنوان یکی ازکلیدی ترین مسائل اعتقادی مکتب تشیع بپردازیم.
- برچسب ها : امام, ولایت, ولایت تکوینی
- دسته ها : مقالات سال 1398, مقالات گروه تاریخ