-نویسنده : محمد معرفت
-دانش پژوه رشته : شیعه شناسی
-گروه علمی : کلام اسلامی
-سطح : سه
–پیشگفتار :
معرفت دینی و آشنایی با معارف اسلام، برای مسلمانان یک ضرورت است مسلمانان این معرفت و علم را در عصر حضرت رسول را از ایشان می آموختند. اما پس ، از آن حضرت مرجع مسلمانان در فراگرفتن احکام و شناسایی حلال و حرام در مسائل نوظهور که در مورد آنها نصی از پیامبر نرسیده کیست؟
نزد مذاهب کلامی اهل سنت از مجموع آیات و روایات متعدد بر می آید که خواسته خداوند و رسول خدا و آن بوده که مردم برای پیمودن صراط مستقیم و سلوک اخلاقی و معنوی با فروغ تابان اهل بیت پیش روند و آن حجت های الاهی را الگو پیشوا و مرجع خود قرار دهند تا هم عملشان بر مدار حق باشد و هم نزد خداوند متعال حجت داشته باشند. در واقع مجرا و مسیر زلال و مطمئن برای رسیدن به معرفت دینی و علم مفید و شناخت احکام خدا حضرت على الله و اولاد طاهرش هستند. با ملاحظه منابع آثار و اندیشه های متکلمان فرق اهل سنت و همچنین اسناد و دلایل عقلی و نقلی در می یابیم که اهل تسنن نیز میبایست همانند اهل تشیع مرجعیت دینی اهل بیت را می پذیرفتند، اما متأسفانه در مقام عمل با پیروی از سنت صحابه دچار انحراف شده اند و مرجعیت دینی اهل بیت عصمت و طهارت را نپذیرفته اند.