نظریه تناسخ (1) (معرفی و تاریخچه)

-نویسنده : دکتر حسین سوزنچی

-استاد موسسه آموزش عالی حوزوی امام رضا (ع)

-گروه : علوم اجتماعی

-منتشر شده : رشد آموزش معارف اسلامی

-سال انتشار : 1379

-فایل مقاله

-خلاصه :

در مورد ادیان چین (قبل از ورود بودایی) از مهمترین‌ دینهای آنها، آیین تائو است که تلقی آنها از زندگی پس از مرگ بسیار شبیه مصر باستان و امم آفریقایی و ژاپنیان بوده است،حتی تا آنجا که‌ نه تنها به وجود ارواح اموات و تأثیر آنها قائل بودند،بلکه همانند مصریان،در مواقعی،صدها نفر زنده را با متوفی به خاک می‌سپردند تا در عالم ارواح به خدمت شخص مرده‌ بپردازند و این عادت وحشیانه تا عهد سلسلهء چو، در چین مرسوم‌ بوده، ولی کم‌کم مورد مذمت واقع شده و تدریجا به‌جای دفن‌ انسان زنده، به دفن حیوانات قربانی و سپس به دفن نقش یا تصاویری‌ از انسانهای دیگر با مرده، بسنده می‌کردند. در فرصتی دیگر، علاوه بر بحث از ادلهء موافقین و مخالفین تناسخ و نقد و بررسی شواهد تجربی‌ای که مدافعان تناسخ‌ ارائه کرده‌اند، به تفاوت دقیقی که بین دو نظریهء تناسخ و حشر جسمانی هست، اشاره خواهیم کرد و نشان خواهیم داد که چرا ملا صدرا مسألهء تناسخ را مسأله‌ای که قدمها در آن می‌لغزند و فهمها در آن گمراه می‌شوند، معرفی کرده که معتقد است پای بسیاری از سالکان طریق عقل ممکن است، در اینجا بلغزد و خواهیم دید که‌ *بحث تاریخی نشان خواهد داد که تناسخ نوعی کج فهمی در اعتقادات اصیل دینی بوده، و جالب است که ملاصدرا در مورد آن دسته از حکمای برجستهء یونانی همچون فیثاغورث و انباذ قلس‌ که به آنها نسبت داده شده که قائل به تناسخ بوده‌اند،اظهار می‌دارد این، نوعی کج‌فهمی‌ در اندیشه‌های آنها راجع به زندگی پس از مرگ است.