-نویسنده : دکتر حسین سوزنچی
-استاد موسسه آموزش عالی حوزوی امام رضا (ع)
-گروه : علوم اجتماعی
-منتشر شده : تمدن پژوهی
-سال انتشار : 1401
-چکیده :
مفهوم «انسان» یکی از مفاهیم بنیادین عرصه سیاستگذاری فرهنگی است. مقاله حاضر در پی آن است تا با روش اسنادی- کتابخانهای و مبتنی بر استنباط عقلی به تطبیق نگاههای انسان شناسانه با گفتمانهای سیاستگذاری فرهنگی بپردازد. در عرصه سیاستگذاری فرهنگی میتوان به چهار رویکرد کنترل فرهنگی، تصدیگری، رهاسازی و خدمت رسانی اشاره کرد. «انسان سازمانی»، «انسان طبقاتی»، «انسان اقتصادی» و «انسان نمادساز» از جمله بنیادهای انسان شناسانه و متناظر این رویکردها هستند. در سوی دیگر انسان شناسی دینی و الهی قرار دارد که انسان را دارای مبداء و معاد الهی معرفی میکند و بر همین اساس حیات انسانها ارزش پیدا کرده و سنجیده میشود. انسانها دارای غایت و مقصد الهی بوده و حکومتها باید جامعه انسانی را در آن راستا حرکت دهند و به دلیل اراده نسبی انسانها، امکان تحمیل فرهنگ برآنها وجود ندارد. همچنین افراد در یک جایگاه متنوع از نیازها قرار داشته و نیازمند سیاستهای گوناگون متناسب با سطح وجودی خود هستند.
تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به موسسه آموزش عالی حوزوی امام رضا (ع) میباشد.