محمدهادى يوسفى غروى (متولد1327ش) استاد محقق و مورخ معاصر، و از عالمان حوزه علمیه قم است كه در موضوعات مختلفى چون فقه و اصول، تاريخ و حديث، تخصص داشته و آثار متعددى را در حوزه علوم اسلامى تدوين كرده است.
وى در سال 1327ش در نجف اشرف متولد شد.
اساتيد
تحصيلات خود را به سال 1341 شروع كرد و مقدمات ادبيات عرب را نزد پدرش آیت‌الله حاج ميرزا محمود يوسفى غروى فرا گرفت. در سال 1350 به بحث خارج فقه و اصول مرحوم آیت‌الله خوئى و مرحوم امام خمينى حاضر شد. در سال 1351 شمسى به جرم ايرانى بودن، توسط رژيم بعث از نجف اشرف اخراج گرديد و در قم رحل اقامت افكند. مدتى در بحث فقه و اصول آیت‌الله سيد محمد صادق حسينى روحانى و سپس بحث فقه و اصول آیت‌الله سيد كاظم حسينى حائرى حاضر شد. وى در كنار تحصيل و تدريس، به تأليف كتاب‌هايى بخصوص در زمينه تاريخ و سيره اهل‌بيت(ع) مشغول شد. در نجف اشرف مقالاتى علمى، عقيدتى در مجله «أجوبة المسائل‌الدينيه» و در قم به تحقيق و تصحيح كتاب‌روى آورد. با ايجاد مؤسسات علمى و تخصصى در حوزه علمیه، ضمن تدريس و گاه عهده دارى مسؤوليت در اين مراكز، راهنمايى ارزشمند براى طلاب جوان و مشاورى براى محققان بود. با تسلط به زبان عربى و آشنايى كافى در برگردان آن به زبان فارسى، اين راهنمايى‌ها را سودمند تر كرده است.
آثار
مهم‌ترين اثر وى در طول اين مدت كه يوسفى غروى به آن شناخته مى‌شود بازساى و ارائه مقتل ابومخنف با استفاده از تاريخ طبرى و ارشاد شيخ مفيد است كه با عنوان وقعةالطف منتشر شده است. همچنين مجلدات متعدد موسوعةالتاريخ الاسلامى كه يك دوره خلاصه و روشمند در تاريخ اسلام و ائمه است.
ديگر آثار وى عبارتند از: اصول العقائد فى الاسلام، الاسلام و الحضارة الغربیه، الاسلام و ايران عطاء و اسهام (ترجمه)، القضاء و القدر فى القرآن و الحديث، المشكاه فى خلل الصلاة، النجاة فى القيامة فى تحقيق امر الامامة، بهجه الامال فى الرجال، تبصرة المتعلمین فى احكام‌الدين، تحقيق در مسأله جبر و اختيار(ترجمه)، حاجه الانام الى النبى و الامام، دراسه فى المشاكل الاخلاقيه والنفيسه.
استاد يوسفى غروى هم اكنون ضمن تدريس فقه و اصول، با مراكز علمى در موضوع تاريخ اسلام مرتبط است و گاه در نشست‌هاى علمى به ارائه ديدگاه‌هاى علمى و ابتكارى خود مى‌پردازد.